Langzaam gaat het richting huis. Opeens kan dat niet snel genoeg gaan en lijkt de weg door Duitsland eindeloos. Lilian bedenkt honderd kilometer dagen, Ties pluist het Duitse spoorwegennetwerk door. Kilometers fietsen langs een spoorlijn waar met regelmaat een trein voorbij komt geraasd werkt niet al te motiverend.
Zullen we ….
Eensgezind, zonder al te veel overleg, staan alle neuzen van het team in dezelfde richting en besluit het Fietsvirus de trein te nemen in Dessau. Het station wordt bezocht, een route in elkaar geknoopt, kaartjes voor de fietsen en berijders gekocht. Nog één keer de tent opzetten, nog één keer een potje koken in een pannetje, nog één keer in slaap vallen en wakker worden met regen op het tentdoek.
Een lange dag onderweg door half Duitsland, van station naar trein, liften van het ene perron naar het andere, van een rustig overstap naar een net niet te halen overstap. Dat geeft dan wel weer extra tijd om even nieuwe verse lucht binnen te halen. Fietswielen tussen kinderwagens, balanceren tussen rugzakken van een groep scouts tassen af- en aanhaken. Langzaam wordt het later en rustiger in de wagons en op de stations.
Het lukt om met het Duitse treinkaartje tot Venlo te reizen waar we de laatste etappe naar Helmond treinen.
Na een lange dag tussen de rails is het heerlijk om de laatste kilometers nog naar huis te kunnen fietsen. Net voordat de zon werkelijk onder gaat komen we thuis aan.
Het zit er weer op, voor even.
Wij gaan nagenieten van al het moois dat we onderweg hebben gezien en van alle mooie, bijzondere ontmoetingen. Voorlopig worden er weer rondjes in de omgeving gefietst.
Leuk dat je als lezer op afstand hebt meegereisd!
Tot ziens of tot de volgende keer!
Groeten van Ties & Lilian
