Op de valreep maakt Ties voor vertrek nog snel gebruik van de werkplaats van het hotel. Het onderhoudsmannetje wil zijn gereedschap en werkbank wel even aan hem uitlenen om de bramen van de aluminium reserve buizen weg te vijlen.
Hemelvaart en Vaderdag = Feiertag und Ruhetag = Alles Gesloten! We fietsen door kleine gehuchten waar sowieso niets anders is te vinden dan wat boerderijen en een handjevol huizen. Bij een enkel dorp waar een bakker is komen we aan een gesloten deur. Na veertig kilometer stoppen we vol in de remmen voor een Eiscafé. Eindelijk iets wat is geopend! Behalve alle smaken ijs hebben ze ook koffie, dat laten we niet aan ons voorbij gaan.
Onderweg lopen grote en kleine groepen jongeren en ouderen met een bolderkar vol koffie, bier en muziek. Afhankelijk van de leeftijd van de groep ligt de verhouding koffie, bier anders en heeft de muziek uit de boxen een aangepast volume. Gezellig is het in ieder geval!
En dan opeens toch nog een bakker die is geopend. Voor de zekerheid slaan we nog wat broodjes in zodat we vanavond in ieder geval iets te eten hebben. Als er bij de camping waar we overnachten een restaurant blijkt te zijn is de keuze snel gemaakt. De broodjes blijven in de tas tot de volgende ochtend.
Ook op de camping wordt volop vaderdag gevierd, de moeders rocken op de dansvloer en de vaders rollen over de camping. Ondanks de drukte en feestmuziek is het om tien uur ’s avonds muisstil.
En dan komen we weer bij de Elbe uit. Deze keer steken we de Elbe over bij Hamburg en maken geen gebruik van het pont kilometers verderop bij Glückstadt. Wordt het brug of tunnel … uiteindelijk stappen we in Finkenwerder op de busboot en hoppen zo naar de overkant naar Teufelsbrück. Zo vermijden we de drukte van de stad, ondanks mooie herinneringen laten we Hamburg deze keer aan ons voorbij gaan.
Aan de rand van Hamburg, aan de oever van de Elbe komen we onverwacht een camping tegen. Het is twee uur, nog vroeg, wat doen we, hier overnachten of …? De eerstvolgende camping ligt minstens zestig kilometer verderop. Even overwegen we om ergens halverwege een hostel, hotel of pension te zoeken maar door het lange weekend is alles vol, behalve kamers voor de hoofdprijs. Die hoofdprijs laten we graag aan anderen over. We hebben een dag eerder al twee Warm Shower adressen benaderd maar helaas geen reactie gekregen. Waarschijnlijk zijn ook zij op pad voor een lang weekend.
Het wordt dus hier overnachten. Eindelijk ook weer eens een camping met vooral kleine tenten van fietsers of stadsbezoekers. De fietsers ploegen met hun fietsen door het Elbe zand om een plekje te zoeken. De stadsbezoekers doen verwoede pogingen hun rolkoffertje door het zand te helpen. Powerbank en opblaasmatje versus elektrische tandenborstel en luchtmatras met elektrische pomp.
Er hangt een prettige sfeer, veel jonge gezinnen, speeltoestellen voor de kleintjes en hangmatten voor de ouders in één grote zandbak. Een stel authentieke hippies uit het pre- hippie tijdperk, en wat grijze fietsers maken het plaatje compleet.
We vermaken ons de rest van de middag met kijken naar alle reuring. Heel bijzonder is het om vanuit je tentje, het kleine strand of terras gigantische containerschepen en cruiseschepen pal voor je neus op de Elbe voorbij te zien varen.
Er is een 24-uurs schoonmaakploeg druk bezig in en om het toiletgebouw. Druk met vegen, dweilen en vegen, vegen, vegen … Het lijkt op dweilen met de kraan open, in dit geval vegen tegen de zandberg op. Wij nemen ongemerkt een lading verdwaalde zandkorrels mee in tassen, tent en op de fiets als we Hamburg en de Elbe achter ons laten.
Vanaf Hamburg wordt de Eurovelo 3 als ‘Ochsenweg‘ aangegeven. Verschillende keren proberen de wegwijzers ons van de wijs te brengen door wisselende symbolen op de bordjes te gebruiken. Daar trapt team Fietsvirus niet in en we trappen keurig volgens de route kilometers weg op de pedalen.
Behalve in de steden Neumünster en Rendsburg waar we doorheen klungelen.
In Rendsburg gaan we in een tunnel onder het Nord- Ostsee Kanal door. In de lift naar beneden en aan de overzijde weer omhoog is een kabbelend geluid van water te horen. Is dit echt of voor de beleving? We kijken elkaar aan en besluiten dat het om de beleving moet gaan. Daar voelen we ons in ieder geval veiliger bij.
Als we eenmaal onze weg uit deze grote plaatsen hebben gevonden, fietsen we tussen giganten van windmolens. Die zijn er volop in Schleswig- Holstein. Niet vreemd want het waait er behoorlijk hard, gelukkig hebben wij er tot nu toe profijt van. Wind in de rug en achter de regenbuien aan fietsen, wat wens je nog meer als fietser. ’s Ochtends liggen we geduldig wachtend in onze slaapzakken totdat de eerste regenbui van de dag is gestopt. En dan maar hopen dat het tevens de laatste bui van de dag is wanneer de laatste druppels op het tentdoek vallen. Als een donderbui ons wakker schudt bereiden we ons in gedachten voor op een donkere natte dag. Des te meer worden we verrasst als na het ontbijt de zon gaat schijnen! Hup, zonder trui, jas of regenpak springen we in korte broek en shirt weer op de fiets.
Op de Alpaca camping zonder Alpaca’s maar met veel wind installeren we ons in een winddichte garage om ons potje te koken en te eten. Als de eigenaresse even later binnen loopt wijst ze ons op de zaal er naast. Daar kunnen we ook nog gebruik van maken als we willen. De dansvloer, muziekinstallatie, de bar en het biljart laten we met rust. De waterkoker daar gaan we morgenochtend beslist gebruik van maken!
