Wind- en waterdicht ingepakt duiken we een lange, winderige en natte dag in. Na zestig kilometer fietsen maken we de afweging: plakken we er nog dertig kilometer regen aan naar de volgende camping of laten we het hierbij vandaag. De keuze is snel gemaakt!
We delen de keukentafel met een Deens stel. Tijdens het gezellige onderhoud zien we vanuit de warme keuken hoe de regen met bakken tegelijk neervalt. Het hoge vochtgehalte is de volgende ochtend een dansfestijn voor de vele kriebelende, kleine mugjes! Snel inpakken en nog sneller wegwezen!
Maar Denemarken is toch best vlak? Ja zeker, zo vlak als de Zevenheuvelenweg bij Nijmegen maar dan met veel meer heuvels. Met telkens een tientallen meters hoogteverschil overbruggen lijkt het allemaal wel mee te vallen, maar de stijgingspercentages tot 15% maken het spannend. Met een zoete Høj Snekken wordt er regelmatig de nodige energie opgeladen.
Het grove gravelpad laten we links liggen als voor ons een glad, geasfalteerd fietspad over een voormalige spoorlijn ligt uitgerold. In een mum van tijd trappen we gladjes en licht dalend een twintig kilometer weg.
’s Morgens een koffiepauze is vaste prik. Er staat geen vaste tijd voor, maar hangt af van wat we tegen komen. Met een beetje geluk is er in een van de dorpen een supermarkt met een koffieautomaat. Helaas hebben we niet iedere keer dat geluk, of toch wel? Voor de supermarkt waar we bot vangen vragen we aan een dorpeling of er een mogelijkheid is om ergens koffie te drinken. Nee, niet in het dorp, wel twintig kilometer verderop in Viborg. “Maar, ik wil bij mij thuis ook wel koffie maken, als jullie willen.” Dat aanbod nemen we graag aan. Met de tong op de schoenen trappen we heuvel op achter de elektrische bakfiets aan. We beginnen al bijna spijt te krijgen als de Deen stopt bij zijn huis. Op de deurdrempel krijgen we ieder een grote mok warme koffie aangereikt. De taaldrempel is waarschijnlijk net iets te hoog voor verder contact. Desondanks genieten we in het zonnetje, op de stoeprand, dubbel van het warme gebaar.
Na weer een mooie dag fietsen komen we aan in Aalborg waar we op de camping de Zwitsers weer ontmoeten. De wind is inmiddels aanzienlijk toegenomen naar windkracht 5 en niet in gunstige zin voor ons. Voor de rit naar Hirtshals via de kust zullen we alle zeilen bij moeten zetten voor een stevige tegenwind. We overwegen een route langs een grotere en tevens drukkere weg met stevige zijwind.
Als we na een nacht slapen wakker worden van serieus klapperend tentdoek mogen de fietsen een dag stil blijven staan en gebruiken wij de stevige wind om ons fris gewassen fietskleren te drogen. Zelf maken we lopend een rondje Aalborg om het centum te verkennen.
Terug op de camping is er een fietsend Engels paar aangekomen, enigszins gesloopt door de felle wind, die Zweden en Noorwegen hebben bezocht. Tijdens het gebruikelijke gezellige praatje komen we er achter dat we elkaar eerder hebben ontmoet! Twee jaar geleden, wij onderweg op de fiets voor een weekend Zuid Limburgse heuvels, zij op de fiets de Maas volgend naar Rotterdam. In Ohé en Laak overnachtten we op dezelfde plaats. Wat een verrassing om elkaar opnieuw ver van huis tegen te komen!
De Eurovelo 3 en de Hærvejen die ons zover door Zuid Jutland hebben geloodst draaien af naar Frederikshaven. Wij gaan na Aalborg verder noordelijk om naar Hirtshals te komen. Vergeleken met de dag ervoor is de wind slechts een briesje. Dat betekent ook weer ruimte voor de regen. In ons duikpak watertrappen we de laatste kilometers door Denemarken. Hier komen we het eerste vlakke stuk van Denemarken tegen met lange, rechte en eenzame wegen. Geen dorp, geen supermarkt met een koffieautomaat, geen vriendelijke Deen die koffie aanbiedt. Na zestig kilometer fietsen hebben we er een ommetje over Hjørring voor over om even op te drogen en bij te komen met koffie. Niet de allermooiste route maar dat maakt de overvliegende visarend weer helemaal goed!
En de koffie natuurlijk!
Morgen met de boot naar Noorwegen. De Noren kunnen vast al ruiken dat we er aan komen!