Mondkapje, Lucacode, ‘doppelgeimpft’, langzaam zijn we gewend geraakt aan de Duitse regels omtrent Corona. Zolang we fietsen merken we weinig van alle coronacommotie. Was het in Niedersaksen nog voldoende om te vermelden dat we ‘doppelgeimpft’ zijn, in Schleswig- Holstein willen ze ook graag het bewijs zien. We laten braaf onze kaartjes zien die vooral niet als bewijs dienen. Op deze manier kunnen we wel op de campings die we tegenkomen terecht en daar gaat het om.
Tot nu toe fietsen we een erg rustige route door kleine slaperig dorpjes waar niets te beleven is en waar niemand te zien is en ook niets te halen. Als we al iemand zien worden we vriendelijk begroet met ‘Moin!’
Gelukkig zijn er ook nog de Duitse bakkers die we onderweg tegenkomen met hun heerlijke ‘Kaffee und Kuchen’ die voor de nodige energie zorgen. Wat energie betreft is het geen probleem om de apparaten op te laden, Wifi is echter niet meer vanzelfsprekend en dan blijven de berichten langer op zich wachten.
Ondertussen zijn we na de Weser ook de Elbe overgevaren, beide rivieren die we ooit tijdens eerdere tochten naar Praag en Berlijn zijn overgestoken. De Weser als kabbelend beekje, de Elbe wat breder dan de bedoeling door de natte zomer. Is de Weser bij de monding al breed, de Elbe is hier gigantisch breed geworden.
En dan komen in de verte de windmolens in beeld, naarmate we dichterbij komen en zij ons enthousiast begroeten met draaiende wieken draaien onze trappers sneller om hun as om ons door de wind te helpen. Met de wind in onze haren en de helmen veilig achterop trappen we dapper door.
Na kilometers in tegenwind trappen worden we aangenaam verrast wanneer een kil, tochtig bushokje door iemand is geadopteerd en veranderd in een comfortabel buitenkamertje. In heerlijke fauteuils zakken we onderuit voor onze lunch en wordt het wel heel verleidelijk om te blijven zitten.
Door alle wind vinden we Wacken ver genoeg, na de inkopen worden we aangesproken met de vraag of we hulp nodig hebben. Ja, waar kunnen we de camping vinden? Camping? Ja camping WOA. Ah, die camping is er alleen met Wacken Open Air! Een soort Dynamo Open Air met nog een paar tandjes erbij, maar nu dus niet. Geen festival, geen camping. We zullen toch nog een aantal kilometers door moeten fietsen maar een banaantje doet wonderen.
Zo komen we aan het Nord- Ostsee- Kanal terecht en als we zittend voor ons tentje schepen als flatgebouwen voorbij zien varen begrijpen we waarom het kanaal zo breed is en de bruggen zo hoog. Naast binnenschepen varen er grote zeeschepen van Kiel naar Cuxhaven en omgekeerd. Wij varen heen en weer met de gratis pontjes over het kanaal om de Jutlandroute verder te volgen.
En nu een rustdag in Haithabu, tijd nemen voor de was laat die wind maar komen, tijd nemen voor een wandeling naar Schleswig, tijd nemen om vooruit te kijken naar Denemarken waar we morgen hopen binnen te fietsen.
